Will door Ever Meulen en in originelen
Will wordt dezer dagen
in Brussel geëerd met liefst twee tentoonstellingen op amper vierhonderd meter
van elkaar, in Bozar en in het Huis van het Beeldverhaal. Voor een luttele drie
euro houdt collega Ever Meulen het illustratiewerk van de Waalse tekenaar tegen
het licht en kunt u originele platen gaan bekijken, uitgeleend door de weduwe
van de stripmaker.
Hoewel de namen van Franquin, Morris en zelfs Jijé vandaag waarschijnlijk
meer weerklank hebben, was Willy Maltaite ‘dat andere’ lid van de fameuze Bende
van Vier, die eind jaren veertig samenhokte onder het dak van Jijé. Hoewel hij
ook andere artistieke uitlaatkleppen had, zoals het schilderen van affiches,
zou Will toch bekendheid krijgen als tekenaar in de stal van Dupuis, met
belangrijke reeksen zoals Baard en Kale
en Isabelle en achtergrondwerk voor
onder andere Franquin, Peyo en Walthéry. In de jaren negentig maakte hij nog enkele
volwassenere one shots, die hij rechtstreeks inkleurde op de plaat.
In het kader van het derde Brussels Stripfeest mocht Ever Meulen zijn licht laten schijnen op het oeuvre van deze “Grootmeester van het Belgisch Beeldverhaal”. Dat gebeurt aan de hand van tien lichtpanelen, waarvan vier gevuld met tekst (steeds in het Frans, Nederlands en Engels), en twee intrigerende beeldhouwwerken van het masker van Meneer Stomp, de anonieme aartsvijand van Baard en Kale. Het is overigens wel even zoeken naar de expo - wij moesten langs een infostand, een vestiaire en een receptie achter een dubbele glazen deur op zoek naar het kleine hoekje in de Bozar waar Ever Meulens eerbetoon zich bevindt.
In de tekstpanelen wordt een (obligatoire) biografie van Will gegeven, gaat het over de enigmatische Meneer Stomp en spreekt Ever Meulen zijn bewondering uit voor de tekenaar: “Zijn landschappen zijn grandioos. Hij bouwt decors als een volleerd architect en tekent auto’s en vrouwen in hun mooiste proporties. Toen in 1959 zijn ‘SPURTEN’ verscheen, werd ik prompt autofanaat.” Spurten blijkt bij nader onderzoek de Nederlandse titel van het verhaal Plein Gaz van Baard en Kale. De originele (aankondigende) coverplaat van het album hangt in de expo naast een auto in de bekende stijl van Ever Meulen, als om te bewijzen dat er wel degelijk sprake is van een grote invloed.
In het kader van het derde Brussels Stripfeest mocht Ever Meulen zijn licht laten schijnen op het oeuvre van deze “Grootmeester van het Belgisch Beeldverhaal”. Dat gebeurt aan de hand van tien lichtpanelen, waarvan vier gevuld met tekst (steeds in het Frans, Nederlands en Engels), en twee intrigerende beeldhouwwerken van het masker van Meneer Stomp, de anonieme aartsvijand van Baard en Kale. Het is overigens wel even zoeken naar de expo - wij moesten langs een infostand, een vestiaire en een receptie achter een dubbele glazen deur op zoek naar het kleine hoekje in de Bozar waar Ever Meulens eerbetoon zich bevindt.
In de tekstpanelen wordt een (obligatoire) biografie van Will gegeven, gaat het over de enigmatische Meneer Stomp en spreekt Ever Meulen zijn bewondering uit voor de tekenaar: “Zijn landschappen zijn grandioos. Hij bouwt decors als een volleerd architect en tekent auto’s en vrouwen in hun mooiste proporties. Toen in 1959 zijn ‘SPURTEN’ verscheen, werd ik prompt autofanaat.” Spurten blijkt bij nader onderzoek de Nederlandse titel van het verhaal Plein Gaz van Baard en Kale. De originele (aankondigende) coverplaat van het album hangt in de expo naast een auto in de bekende stijl van Ever Meulen, als om te bewijzen dat er wel degelijk sprake is van een grote invloed.
Hoewel sommigen raar opkeken toen Ever Meulen Will koos als groot voorbeeld, worden op de expo zijn beweegredenen heel snel duidelijk: Will zag zichzelf meer als een graficus dan als een striptekenaar, maakte illustraties waarbij vormen en kleuren belangrijker waren dan lijnen, gebruikte een moderne, zwierige stijl, was verzot op het tekenen van architectuur en auto’s… Allemaal raakpunten met Ever Meulen, kortom.
Opvallend: er staan wel veel afbeeldingen en illustraties op de lichtpanelen maar geen originele platen uit de strips van Will. Ever Meulen vertelde aan Cobra.be dat dat niet alleen komt doordat hij het stripwerk van Will minder interessant vindt: “Enerzijds moest er extra geld vrijgemaakt worden om ze te verzekeren, anderzijds heeft het Huis van het Beeldverhaal, naast het Centraal Station, nu toevallig een expo lopen met originelen van Will. Eigenlijk moet je beide expo’s gaan bekijken, ze vullen elkaar aan.”
Wie zijn wie om zo’n advies naast ons neer te leggen? Waar de tentoonstelling in Bozar gratis is, betaal je in het Huis van het Beeldverhaal (in feite een eerder Franstalige stripwinkel met een exporuimte ernaast) drie euro inkom. Voordeel is dan weer dat de expo iets makkelijker vindbaar is.
Dat de focus in het Huis van het Beeldverhaal op originele platen ligt, is wel heel duidelijk aan de ingang, waar slechts één A4tje met de levensloop van Will en zijn belang voor het Belgische stripverhaal wat duiding geeft. Uiteraard hangen er talrijke platen uit Baard en Kale en Isabel, waarbij vooral de oude verhalen van de twee detectives ons nog steeds doen uitkijken naar een Nederlandstalige integrale van deze tegenwoordig bijna onvindbare albums. Vooral Wills gebruik van zwart en wit - er hangt slechts één ingekleurde stripplaat van Baard en Kale - en de aandacht die hij besteedt aan zijn decors - en dan vooral die in de Parijse avonturen van zijn duo - vangen de aandacht.
Maar wij ontdekten ook knap geschilderde prenten uit het latere werk van Will, en dan met name uit de albums waarvoor Stephen Desberg het scenario schreef, zoals De hemel in de hel (L’appel de l’enfer), Liefde in het spel (Le jardin des désirs) en De 27ste letter (La 27e lettre). Ook leuk zijn de uitbundige affiches die Will maakte voor de Waalse opera.
Will overleed op 18 februari 2000. Hoezeer hij geapprecieerd werd door zijn collega’s, blijkt wel uit De boom van de twee lentes (L’arbre des deux printemps), dat Will onvoltooid achterliet maar dat werd afgewerkt door onder andere Régis Loisel, Hermann, Derib en François Walthéry. Een passend eerbetoon aan het mooie werk van een van de pijlers van de Belgische strip in haar gloriedagen.
Will - Onvergetelijke strips, nog tot en met 13 oktober 2013 in het Paleis voor Schone Kunsten, Ravensteinstraat 23
Exposition Will, nog tot en met 24 november 2013 in het Huis van het Beeldverhaal, Keizerinlaan 1
Meer informatie op de websites van Bozar en het Huis van het Beeldverhaal.