De stripavonturen van Bent Van Looy
Begin jaren negentig geeft schrijver en comedian Vitalski een workshop stripscenario’s schrijven in de Warande in Turnhout. “Ik maakte al strips in het eerste studiejaar”, aldus de nachtburgemeester van Antwerpen. “Mijn broer Serge (Baeken, nvda) was vier jaar ouder en kon beter tekenen. Hij maakte zijn eigen versie van mijn verhalen. Ik moest ze dus niet meer zo ver uitwerken waardoor ik vanzelf geëvolueerd ben naar het schrijven van scenario’s. Ik had toen in feite al een studio, ja (lacht).”
Helemaal uit Antwerpen zakt een veertienjarige stripliefhebber af naar de hoofdstad van de Kempen voor de workshop. “We hadden geen strips thuis, ik ben er pas mee in aanraking gekomen via Donald Duck bij mijn oma”, vertelde Bent Van Looy aan Friedl’ Lesage op Radio 1. “Later leerde ik Kuifje kennen. Ik zie er misschien een beetje uit als Kuifje maar ik heb de inborst van Guust Flater. Ik stond op en ging slapen met de virtuoze tekeningen van André Franquin.”
De voorliefde voor de negende kunst ontstaat niet louter door de amusementswaarde van de strips. “In het middelbaar ben ik gepest geweest - altijd door jongens, nooit door meisjes”, vertelde Bent in NINA, de weekendbijlage van Het Laatste Nieuws. “Dat waren ongelukkige jaren maar ik heb dat pesten kunnen ombuigen in iets positiefs. Ik begon mijn vaardigheden te ontwikkelen en realiseerde me dat ik iets kon dat niet iedereen kon: strips tekenen. Die gaf ik aan meisjes om indruk te maken en zo versterkte ik ook weer mijn positie in de groep. Ik heb er een paar vriendinnetjes aan te danken (lacht).”
Volgens Vitalski klikte het onmiddellijk met Bent en dat gevoel bleek wederzijds. “Vitalski werd een beetje als een oudere broer voor mij. Hij heeft voor mij een verhaal geschreven over een circus met vampieren en een directeur die eigenlijk baron is. Thuis heb ik nog een zeventigtal pagina’s in een map liggen, ik ben er nog steeds heel trots op. Maar omdat ik de tekeningen rechtstreeks had ingekleurd, zou het drukken toen veel te duur geweest zijn waardoor het nooit uitgegeven is.”
Via wijlen auteur Jean-Marie Henri ‘JMH’ Berckmans leert Vitalski Ronald Grossey, hoofdredacteur van het Suske & Wiske Weekblad, kennen. “Ronald had iets met JMH Berckmans te maken, al was hij nu wel niet direct diens uitgever. Hij bestelde geïllustreerde verhaaltjes voor kinderen bij me voor het tijdschrift.”
Bent Van Looy is er op dat moment nog van overtuigd dat hij later striptekenaar zal worden. “Dat ik naar de academie zou gaan, wist ik al van toen ik acht was. Ik wou tekenaar worden, misschien ook schilder. Ik ben dan naar Sint-Lucas getrokken. Nooit over getwijfeld, toelatingsexamen gedaan, studie afgemaakt, alles erop en eraan.” Tijdens zijn studententijd verdient Bent wat bij met enkele naar eigen zeggen “rare studentenjobs”. “Boeken verkopen op de fiets bijvoorbeeld (lacht). Ik heb ook een zeefdrukkerijtje gehad en ik heb nog getekend voor het Suske en Wiske Weekblad. Het was een strip over een dwerg en een reus: ‘Sikke en Sam’. Dat werd redelijk goed betaald en eigenlijk is het heel lang mijn droom geweest om striptekenaar te worden.”
Begin 1997 verschijnt ‘Tomatensoep met balletjes’, het eerste verhaal van de sterke reus Sam en de slimme dwerg Sikke, in het Suske & Wiske Weekblad. Het onwaarschijnlijke duo slaagt er in de gemene raadsheer van de koning een poets te bakken. Op het zesde nummer dat jaar sieren Sikke en Sam de cover van het blad. Bovendien beleven ze hun avonturen voortaan in het Zilverbos. Vitalski’s naïeve verhaaltjes (de eerste zijn nog ondertekend met zijn volledige naam, Vital Baeken) over verliefd zijn, toverspiegels en prin(ses)sen die veranderd zijn in meubilair passen perfect bij de eenvoudige tekeningen van Bent Van Looy.
Na amper vijf dubbele pagina’s zijn Sikke en Sam echter al weer uitverteld. “Waarom het is opgehouden, weet ik niet meer”, aldus Vitalski. “Ik herinner me wel dat ik dat erg jammer vond, we hadden daar eigenlijk iets leuks te pakken…” Bent Van Looy wordt uiteindelijk wereldberoemd in Vlaanderen als frontman van Das Pop en drummer van Soulwax en oogst vandaag ook solo succes. Maar zijn liefde voor het stripverhaal belijdt hij nog steeds met volle overtuiging. Zo sprak hij de audio guide in voor een grote tentoonstelling rond het werk van Charles Burns in Museum M in Leuven. “Ik ben helemaal weg van het stripverhaal als medium, het is als een film op papier waar je veel minder geld en veel minder tijd voor nodig hebt.”
Helemaal uit Antwerpen zakt een veertienjarige stripliefhebber af naar de hoofdstad van de Kempen voor de workshop. “We hadden geen strips thuis, ik ben er pas mee in aanraking gekomen via Donald Duck bij mijn oma”, vertelde Bent Van Looy aan Friedl’ Lesage op Radio 1. “Later leerde ik Kuifje kennen. Ik zie er misschien een beetje uit als Kuifje maar ik heb de inborst van Guust Flater. Ik stond op en ging slapen met de virtuoze tekeningen van André Franquin.”
De voorliefde voor de negende kunst ontstaat niet louter door de amusementswaarde van de strips. “In het middelbaar ben ik gepest geweest - altijd door jongens, nooit door meisjes”, vertelde Bent in NINA, de weekendbijlage van Het Laatste Nieuws. “Dat waren ongelukkige jaren maar ik heb dat pesten kunnen ombuigen in iets positiefs. Ik begon mijn vaardigheden te ontwikkelen en realiseerde me dat ik iets kon dat niet iedereen kon: strips tekenen. Die gaf ik aan meisjes om indruk te maken en zo versterkte ik ook weer mijn positie in de groep. Ik heb er een paar vriendinnetjes aan te danken (lacht).”
Volgens Vitalski klikte het onmiddellijk met Bent en dat gevoel bleek wederzijds. “Vitalski werd een beetje als een oudere broer voor mij. Hij heeft voor mij een verhaal geschreven over een circus met vampieren en een directeur die eigenlijk baron is. Thuis heb ik nog een zeventigtal pagina’s in een map liggen, ik ben er nog steeds heel trots op. Maar omdat ik de tekeningen rechtstreeks had ingekleurd, zou het drukken toen veel te duur geweest zijn waardoor het nooit uitgegeven is.”
Via wijlen auteur Jean-Marie Henri ‘JMH’ Berckmans leert Vitalski Ronald Grossey, hoofdredacteur van het Suske & Wiske Weekblad, kennen. “Ronald had iets met JMH Berckmans te maken, al was hij nu wel niet direct diens uitgever. Hij bestelde geïllustreerde verhaaltjes voor kinderen bij me voor het tijdschrift.”
Bent Van Looy is er op dat moment nog van overtuigd dat hij later striptekenaar zal worden. “Dat ik naar de academie zou gaan, wist ik al van toen ik acht was. Ik wou tekenaar worden, misschien ook schilder. Ik ben dan naar Sint-Lucas getrokken. Nooit over getwijfeld, toelatingsexamen gedaan, studie afgemaakt, alles erop en eraan.” Tijdens zijn studententijd verdient Bent wat bij met enkele naar eigen zeggen “rare studentenjobs”. “Boeken verkopen op de fiets bijvoorbeeld (lacht). Ik heb ook een zeefdrukkerijtje gehad en ik heb nog getekend voor het Suske en Wiske Weekblad. Het was een strip over een dwerg en een reus: ‘Sikke en Sam’. Dat werd redelijk goed betaald en eigenlijk is het heel lang mijn droom geweest om striptekenaar te worden.”
Begin 1997 verschijnt ‘Tomatensoep met balletjes’, het eerste verhaal van de sterke reus Sam en de slimme dwerg Sikke, in het Suske & Wiske Weekblad. Het onwaarschijnlijke duo slaagt er in de gemene raadsheer van de koning een poets te bakken. Op het zesde nummer dat jaar sieren Sikke en Sam de cover van het blad. Bovendien beleven ze hun avonturen voortaan in het Zilverbos. Vitalski’s naïeve verhaaltjes (de eerste zijn nog ondertekend met zijn volledige naam, Vital Baeken) over verliefd zijn, toverspiegels en prin(ses)sen die veranderd zijn in meubilair passen perfect bij de eenvoudige tekeningen van Bent Van Looy.
Na amper vijf dubbele pagina’s zijn Sikke en Sam echter al weer uitverteld. “Waarom het is opgehouden, weet ik niet meer”, aldus Vitalski. “Ik herinner me wel dat ik dat erg jammer vond, we hadden daar eigenlijk iets leuks te pakken…” Bent Van Looy wordt uiteindelijk wereldberoemd in Vlaanderen als frontman van Das Pop en drummer van Soulwax en oogst vandaag ook solo succes. Maar zijn liefde voor het stripverhaal belijdt hij nog steeds met volle overtuiging. Zo sprak hij de audio guide in voor een grote tentoonstelling rond het werk van Charles Burns in Museum M in Leuven. “Ik ben helemaal weg van het stripverhaal als medium, het is als een film op papier waar je veel minder geld en veel minder tijd voor nodig hebt.”
BRONNEN
Bent Van Looy vertelde over strips op Radio 1 bij Friedl’ Lesage en in de weekendbijlage NINA en over zijn vakantie-jobs op de website van Guido.
Ik mocht Vitalski interviewen voor Stripgids en via Facebook.